effeqt | Leiderschap voor gewone mensen
15829
post-template-default,single,single-post,postid-15829,single-format-standard,ajax_fade,page_not_loaded,,qode-theme-ver-7.6.2,wpb-js-composer js-comp-ver-6.5.0,vc_responsive

Leiderschap voor gewone mensen

07 okt Leiderschap voor gewone mensen

Een kankerpatiënt die in 1 week meer dan 25 verschillende verpleegkundigen langs het bed ziet schuiven, bankbestuurders die personeel ontslaan maar zichzelf verrijken met een forse salarisstijging, investeerders achter een warenhuis die het personeel voor hun wanbeleid proberen te laten bloeden, politici die iets teveel naar zichzelf toe declareren, een voetbalclub die de prijzen van de seizoenskaarten enorm verhoogt. Of die autofabrikant die de emissie testresultaten manipuleert, of het bedrijf  waar alleen maar wordt gedacht aan aandeelhouderswaarde op dagbasis in plaats van structureel gezond groeien. Het zijn maar een paar van de talloze voorbeelden van wat steeds meer begint te lijken op een leiderschapscrisis.

Minder groot maar zeker niet minder erg: een baas die zijn verantwoordelijkheid niet neemt, steeds meer moeten presteren met minder mensen, al je werk volgens protocollen en lijstjes moeten doen omdat de manager zijn van risicomijdend gedrag getuigende rapportages belangrijker vindt dan het echte werk doen. Of een callcenter waar je je klacht kwijt kunt voor 90 eurocent per minuut dat begint met een tijdrek-tactiek waar een gemiddelde Italiaanse voetbalclub jaloers op zo zijn. In al die voorbeelden komt een heel eenvoudige adder onder het gras tevoorschijn. Want het gaat er tegenwoordig alleen maar om of je je aan de regeltjes hebt gehouden. Of door de mazen van de wet bent geglipt. Of je lijstje hebt afgevinkt. Niet of je jouw werk goed hebt gedaan. Hoe heeft dat kunnen gebeuren? Wie is daarvoor verantwoordelijk? Zijn dat die bazen, die bestuurders, die investeerders, dat bestuur van die voetbalclub? Ja, uiteindelijk wel ja, maar wie heeft dit kunnen laten gebeuren? Dat zijn wij toch zelf? Het volk krijgt de leiders die het verdient. Wat moet er dus gebeuren? Wij moeten zelf in actie komen. Wij moeten zelf het goede voorbeeld geven. Wij moeten de graaiers maar ook elkaar aanspreken.

Alleen dan kan er iets veranderen. Het gaat niet meer over dat verre afstandelijke leiderschap van de grote bazen. Het gaat om ons eigen, persoonlijke leiderschap. Kom in actie: protesteer, gebruik je macht als consument of medewerker, neem zelf verantwoordelijkheid en doe iets in plaats van klagen. Ik ben daar vandaag mee begonnen. Door deze oproep. En door op zoek te gaan naar een betere bank (die elektrische auto was er al :-). Dat is makkelijker dan je denkt ! Wat ga jij doen? Tijd voor leiderschap voor (en door) gewone mensen.



En waar ben JIJ naar op zoek?