13 nov Leiderschap en de kracht van het NU
Cogito ergo sum; ofwel ik denk dus ik besta. Deze bekende uitspraak van Descartes kent vrijwel iedereen. Of deze uitspraak waar is? Dat weet ik niet. Maar hij is wel. Dat wil zeggen het is een gedachte die er is. Niks meer of minder. En over die gedachtes wil ik het vandaag hebben want die gedachtes zijn vaak zinloos, onhandig, negatief, niet effectief en zeker niet efficiënt. Want onze gedachtes gaan bijna altijd over het verleden en over de toekomst. Over wat er in het verleden allemaal gebeurd is. Het worden dan verhalen die we onszelf wijs maken, verhalen die we, als we een beetje pech hebben met ons eigen ik verbinden en uiteindelijk ons eigen ik gaan vormen. Vaak zijn die gedachtes (ver)oordelend, negatief ten opzichte van jezelf of anderen en heb je er eigenlijk helemaal niets aan. Sterker nog: ze kosten veel energie en leveren niks op. En dan heb ik het nog niet eens gehad over onze gedachten over de toekomst. Die zijn of vaak net zo zinloos als de gedachten over het verleden. Maar soms zijn ze ook heel erg gericht op het bereiken van iets dat beter is dan wat er nu is. Vanuit een soort ontevredenheid over wat er nu is. Een soort streven naar voorwaardelijk geluk: als maar dat en dat en dat voor mekaar is, dan kan ik pas gelukkig zijn. Meestal eindigt dat in dagdromen (ofwel de huidige situatie niet onder ogen willen zien) of nu bang zijn voor wat er ooit misschien gaat komen. Iedereen kent toch het tegeltje bij oma aan de muur: “De mensch lijdt het meest door het lijden dat hij vreest”. Stel je voor dat je die energie die weglekt door de gedachten aan verleden en toekomst eens zou kunnen besteden aan het hier en nu. Zou dat niet een hoop stress, boosheid en ellende schelen? Want als je dingen wilt verbeteren, veranderen, ontwikkelen, leren betekent dit dat je in het hier en nu moet beginnen. Logisch toch?
En daar bovenop: nog even terugkomend op de uitspraak “Ik denk dus ik besta”. Een andere filosoof, Sartre, vroeg zich af: als dat waar is, wie heeft dat denken dan waargenomen…? Je bent dus niet wat je denkt. Je bent meer dan dat. Gelukkig maar, denk ik dan …