14 okt Ikke Ikke Ikke
Lekker origineel we gaan het over de crisis hebben. Afgezaagd hoor, op radio, tv, internet en in de krant, je wordt er mee doodgegooid. Maar toch ga ik het wagen. Want ik wil pleiten voor een ander perspectief. Niet het struisvogelpolitiek perspectief, niet het Ratelband perspectief maar het ikke ikke ikke perspectief. Want als je goed kijkt naar wat de rode draad is in de berichtgeving over de crisis dan zie je dat het telkens gaat over wie of wat de oorzaak is, wie moet compenseren wat mij is aangedaan en als belangrijkste het morele oordeel over de ander. En ook hier is het de pot die de ketel verwijt. Want we zijn allemaal verwend, hebberig én slachtoffer: grootverdieners en kleinverdieners, werkend en gepensioneerd, jong en oud, dik en dun, hoog en laag opgeleid. Wat houdt het ikke ikke ikke perspectief in? We weten allemaal wat ikke ikke ikke betekent: vooraanstaan als er iets wordt uitgedeeld. Lekker met de wind mee zeilen. Dat kan iedereen. Maar als het gaat stormen en er moet worden ingeleverd geldt plotseling het hullie-zullie principe. Ofwel: laat iemand anders er maar voor opdraaien. Daarmee steken we onze kop in het zand. Dus wordt het tijd om die kop uit het zand te halen, te accepteren wat er aan de hand is, zelf je eigen verantwoordelijkheid nemen en aan de slag gaan. Accepteren wat er is, eerst pijn lijden voordat je verder kunt gaan. Dingen echt anders aanpakken. Ikke ikke ikke, maar dan ook in crisis tijd…