effeqt | Echt luisteren
16035
post-template-default,single,single-post,postid-16035,single-format-standard,ajax_fade,page_not_loaded,,qode-theme-ver-7.6.2,wpb-js-composer js-comp-ver-6.5.0,vc_responsive

Echt luisteren

14 okt Echt luisteren

Gister zat ik in een coaching gesprek met een klant. Vol energie en overgave was ze bezig haar probleem te beschrijven en haar frustratie op tafel te leggen. Ik kon niet goed luisteren. Er zat zoveel energie op dat ik er echt moe van werd. Ik probeerde van alles: Luisteren Samenvatten en Doorvragen, knikken en hummen, vragen stellen. Ik probeerde haar te laten zien dat ik luisterde. Maar ik luisterde al lang niet meer. Ik ging me zelfs een beetje ergeren aan haar gedrag. Aan haar stem, een trekje in haar gezicht als ze iets wat ze zei kracht wilde bijzetten, haar drukke manier van bewegen en de stelligheid waarmee ze haar verhaal deed. Ik merkte dat mijn luisteren helemaal verdwenen was. Ik deed nog wat laffe pogingen om het gesprek te sturen. Zinloos. Het werd alleen maar erger. Zij beet zichzelf vast in haar eigen energie. Ik werd moeier en moeier en moeier. En hoe moeier of ik werd hoe meer energie zij begon te geven. Op een gegeven moment hield ik het niet meer vol. Met een diepe zucht vroeg ik of we even konden pauzeren. Ik was gewoon even op. Ik was niet tactsich of zo, niet vriendelijk, niet begrijpend. Maar ook niet boos. Ik gaf het gewoon op. Even dacht ik ook dat wat ik deed helemaal niet professioneel was. Maar het werkte wel. Want zij schrok zichtbaar. Stopte met energie geven en keek me aan. “Wat is er?” vroeg ze. In één klap was haar aandacht bij mij in plaats van haar zelf. Alle overmatige energie was verdwenen. Als in een zwart gat. Er was niets meer. Letterlijk even niets meer. Voor een paar seconden was het helemaal stil. Dat was genoeg om het gesprek een totaal andere, maar zeer positieve wending te geven. Misschien is de kunst van echt luisteren wel gelegen in de kunst van het loslaten.



En waar ben JIJ naar op zoek?